საქართველოს დამსახურებული მწერალი, ქართული საბავშვო მწერლობის ერთ-ერთი ფუძემდებელი შიო მღვიმელი, რომლის ნამდვილი გვარი ქუჩუკაშვილია, 1866 წლის 12 თებერვალს დაიბადა.

შიო მღვიმელი თბილისში მუშაობდა ჯერ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნის მაღაზიის გამგედ, 1909 წლიდან - ქართულ ჟურნალ-გაზეთების რედაქციებში.

მღვიმელის პირველი ლექსი „დილა“ გაზეთ „დროებაში“ გამოქვეყნდა 1885 წელს. პირველი საბავშვო ლექსები - 1887 წელს გამოქვეყნდა, ხოლო პატარ-პატარა წიგნებად 1891 წელს გამოიცა.  

თანამშრომლობდა ჟურნალებში „ჯეჯილსა“ და „ნაკადულში“, შემდეგ „პიონერსა“ და „ოქტომბრელში“. მღვიმელის ლექსები „ია“, „ია და მზე“, „შოშია და ბავშვები“, „გაზაფხული“, „ყინვა და გულადი“ და ბევრი სხვა მოზარდ თაობას ჰუმანიზმს, შრომისმოყვარეობასა და პატიოსნებას, პატრიოტიზმსა და სიკეთეს უნერგავდა, აგრეთვე გადმოკეთებული აქვს, ორიგინალიდან ზღაპრები („რწყილი და ჭიანჭველა“, „ყვინჩილა და ფისო“, „ძუნწი“ და სხვა).

პოეტური ენის სისადავე, ხალხურ პოეზიასთან სიახლოვე მღვიმელს ერთი მხრით, აკაკი წერეთლის სკოლის პოეტებთან, მეორე მხრით კი ვაჟა-ფშაველასთან ანათესავებდა. ახლო ურთიერთობა ჰქონდა ბევრ გამოჩენილ მწერალთან, განსაკუთრებით ვაჟა-ფშაველასთან.

პოეტი გარდაიცვალა 1933 წელს და დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში. თბილისში არის შიო მღვიმელის ქუჩა. დაწესებულია ასევე შიო მღვიმელის პრემია.

(მოამზადა ლილუ მიროტაძემ)