„რესპუბლიკელები" მალე ირაკლი ღარიბაშილსაც ჩასცემენს ალესილ მახვილს ზურგში... რომ არ ამუხრუჭებდნენ, მთავრობასაც დიდი სიამოვნებით ჩაიგდებდნენ ხელში... „რესპუბლკელები" ისე უფრთხილდებიან „ნაციონალებს", როგორც საკუთარ დამწვარ თითს..."
ამ და სხვა მის მსგავს განცხადებებს, „რესპუბლიკური პარტიის" მისამართით გამოთქმულს, მრავლად გაიგონებთ ან წაიკითხავთ სხვადასხვა მედია-საშუალების მეშვეობით.
ვინ აგდებს „ჩორტს" პრემიერ მინისტრ, ირაკლი ღარიბაშვილსა და „რესპუბლიკელებს" შორის, რით აიხსნება საზოგადოების მხრიდან „რესპუბლიკური პარტიის" მიმართ უარყოფით დამოკიდებულება, როგორ შეიძლება დაჯგუფდნენ მინისტრთა კაბინეტის წარმოამდგენლები სუსტი და ძლიერი რგოლების სახით, როგორ აფასებს ნინო ბურჯნაძის და„ნაციონალური მოძრაობის" როლს ქართულ პოლიტიკაში, რა რჩევებს აძლევს მათ და რა კითხვა აქვს მას, ქართველს ხალხთან, რატომ არ ესალმება გივი თარგამაძეს და რას ვერ პატიობს თარგამაძე ბერძენიშვილს დღემდე, ამ და სხვა აქტუალურ თემებზე „რეპორტიორი" საპარლამენტო უმრავლესობისა და „რესპუბლიკური პარტიის" ეროვნული კომიტეტის წევრს, ლევან ბერძენიშვილს ესაუბრა:
- ბატონო ლევან, არასაპარლამენტო ოპოზიციის გარკვეული ნაწილი, პრემიერ-მინისტრ ირაკლი ღარიბაშვილს „რესპუბლიკური პარტიის" ჩამოშორებას ურჩევს. მიიჩნევენ, რომ „რესპუბლიკური პარტია" ფარულად ებრძვის პრემიერ-მინისტრს და აღნიშნული პარტიის ქმედებებში პრემიერის საწინააღმდეგო ქმედებები იკვეთება...
- ასეთი საუბარი იმისთვის მიმდინარეობს, რომ ე.წ. „ჩორტი"ჩააგდონ. ირაკლი ღარიბაშვილთან არასდროს, არანაირი კონფლიქტი ან დაძაბული ურთიერთობა არ გვქონია.
- რა ინტერესი აქვთ?
- მთავარი ინტერესი იმაში მდგომარეობს, რომ ხელისუფლებაში მოსვლა უნდათ, მაგრამ ხელისუფლებაში რომ მოვიდნენ, ამისთვის უნდა დაშალონ კოალიცია „ქართული ოცნება", მაგრამ კოალიცია არ იშლება.
- ბატონო ლევან, საზოგადოებაში „რესპუბლიკური პარტიის" მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაა ჩამოყალიბებული. რით ახსნით აღნიშნულ ფაქტს?
- არის ხალხი, რომლებსაც რესპუბლიკელები უყვართ და არსებობენ ისეთებიც, რომლებსაც არ უყვართ, მაგრამ ერთი ვიცი: რაიმე განსაკუთრებული სიძულვილი ჩვენს მიმართ არ არის. ზოგიერთს ჰგონია, რომ ყველაფერი ისეა, როგორადაც თავად აღიქვამს მოვლენებს... მე ვარ ლევან ბერძენიშვილი, არ დავდივარ დაცვით, სანამ თქვენამდე მოვიდოდი გზაში სამი ადამიანი მომეფერა, შეიძლება ვინმეს არ ვუყვარვარ, მაგრამ დღეს არავის არ ვუგინებივარ.
ისე, ერთი რამ იცოდეთ, „რესპუბლიკური პარტია" არის მყარი, ევროპული ორიენტაციის, ლიბერალურ ღირებულებაზე დაფუძნებული პარტია, რომელიც არის ევროპული ლიბერალური პარტიის ნაწილი. რა თქმა უნდა, აღიზიანებს ძალიან კონსერვატიულად განწყობილ ადამიანებს, მაგრამ თუ ვინმე ისე არის განწყობილი, რომ ყველაფერი ლიბერალური აღიზიანებს, „რესპუბლიკური პარტიაც" ისე არ მოეწონება, როგორც არ მოსწონდათ ილია ჭავჭავაძე, რომელსაც უწოდეს „ლიბერალი, ბურთივით მრგვალი".
კარგად მახსოვს, რომ საქართველოში ილია ჭავჭავაძესთან დაკავშირებითაც იყო პრეტენზია მისი ლიბერალური შეხედულებების გამო. ამას გარდა, თუ მეტყვის ვინმე რომ „რესპუბლიკელები" იმიტომ არ უყვართ, რომ იპარავენ, კორუმპირებული არიან ან რაიმე მსგავსი, დიდი ბოდიში, მაგრამ ერთი ფაქტი მაინც უნდა არსებობდეს ამის დამადასტურებელი. მინისტრიც კი, რომელიც ერთადერთი გვყავს, მასზე ბევრი რამ მსმენია, მაგრამ ფული მოიპარაო, ყველაზე დაუნდობელი მტრისგანაც არ გამიგია. ასეა, ზოგს მღვდელი მოსწონს, ზოგს მღვდლის ცოლი. ღამით, რომ ვიძინებ, არ ვფიქრობ, რომ „რესპუბლიკური პარტია" ხალხს ეზიზღება, ჩვენ ამ საკითხზე სხვა ინფრომაცია გვაქვს.
- ბატონო ლევან, თქვენ ერთ-ერთი იმათთაგანი ხართ, ვინც პოლიტიკურ საკითხებში კარგადაა გაცნობიერებული. ამიტომაც მნიშვნელოვანია თქვენეული შეფასება მინისტრთა კაბინეტის მუშაობასთან დაკავშირებით. როგორ ფიქრობთ, რამდენად ეფექტურად მუშაობს საქართველოს მთავრობა და როგორ დააჯგუფებდით მინისტრებს სუსტი და ძლიერი რგოლების სახით?
- როგორც პარლამენტის წევრი, ვმუშაობ ევროპასთან ინტეგრაციისა და საგარეო კომიტეტებში, შესაბამისად, პროფესიულად ვაკვირდები საგარეო საქმეთა სამინიტროს და ევროპასთან ინტერგაციის სამინისტროს. ასევე, ბუნებრივია, გვიწევს შერიგების სამინისტროსთან ურთიერთობა. ამათგან, საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმატებაზე აშკარად მეტყველებს ის ვიზიტი, რომელიც ბოლო პერიოდში გაიმართა აშშ-ში. მხოლოდ ეს რომ გაეკეთებინათ, ესეც საკმარისი იქნებოდა მათი წარმატებულ სამინისტროდ შესაფასებლად.
მნიშვნელოვანია, რომ საქართველოს პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ახალი დანიშნულია, პირველსავე ვიზიტზე აშშ-ში, ყველა ტრადიციის დარღვევით, ჩავიდა და შეხვდა ობამას. ასე არ ხდება ხოლმე, ამას ჩვენზე ბევრად დიდი ქვეყნებიც ვერ ახერხებენ. გაიხსენეთ მიხეილ სააკაშვილს რამდენი დრო დასჭირდა, რომ ობამას შეხვედროდა. ეს კი საგარეო საქმეთა სამინიტროს წარმატებაა.
წარმატებულად შეიძლება ჩაითვალოს ალექსი პეტრიაშვილის სამინისტროც. ასევე ეფექტურად მუშაობს პაატა ზაქარეიშვილიც. ამასთანავე, როგორც მსმენია, კარგად მუშაობს თავდაცვის სამინისტრო.
განსაკუთრებით მინდა აღვნიშნო იუსტიციის სამინისტრო. პირადად მომიწია რამდენიმე კანონთან დაკავშირებით როგორც იუსტიციის მინისტრთან ასევე მის მოადგილესთან ერთად მუშაობა და მინდა ვთქვა, რომ თეა წულუკიანი ნამდვილი ვარსკვლავია. ჩვენი სერიოზული გამართლებაა, რომ ამ გაქანების, ამ განათლების, ამ ენთუზიაზმის, ამ შრომისმოყვარეობის და შრომისუნარიანობის ადამიანი გვყავს მინისტრად.
ვისაუბრე იმ სამინისტროებზე, რომლებთანაც მიწევს მუშაობა. ასევე, ვხედავ იმ სფეროებსაც, სადაც არ გვაქვს წარმატებები. ესაა დასაქმება, რომელიც ისევ პრობლემურია და ეკონომიკური მდგომარეობა, რომელიც დაბალია ქვეყანაში, მაგრამ ვერაფერს ვიტყვი შესაბამის სამინისტროებზე, ვინაიდან არ ვარ ჩახედული მათ მუშაობაში. ზოგადად უნივერსალური განათლების მომხრე ვარ, მაგრამ არც ამდენად, რომ იმ სფეროებზე ვილაპარაკო, რომლებთანაც შეხება არ მაქვს.
- ხელისუფლებას ხშირად საყვედურობენ, რომ „ნაციონალური მოძრაობა" ამ სახითაა დღეს საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ საქმიანობაში ჩართული...
- არ არის სამართლიანი იმის მტკიცება, რომ „ნაციონალურ მოძრაობას" ხელისუფლებამ შეუწყო ხელი სახის შენარჩუნებაში. „ნაციონალურ მოძრაობა" პირიქით, ამტკიცებს, რომ ხელისუფლება ნინო ბურჯანაძეს უჭერდა მხარს, სწორედ მათ წინააღმდეგ.
ისე კი, „ნაციონალური მოძრაობის" ატანა გვიწევს იმდენად, რამდენადაც ისინი წარმოდგენილი არიან პარლამენტში. ხალხი გვსაყვედურობს, რატომ არიან პარლამენტშიო... მეც მაქვს ხალხთან კითხვა - რატომ არიან ისინი პარლამენტში? ხმა რატომ მიეცით მათ, აღარ მისცეთ მომავალში ხმა და აღარ იქნებიან. ჩვენ არც ერთი არ მოგვიყვანია.
- ბატონო ლევან, ხშირად კეთდება განცხადებები, რომ უშუალოდ „რესპუბლიკური პარტიაა" „ნაციონალურ მოძრაობასთან" ფარულ ალიანსში...
- დიდი უსინდისობაა იმაზე საუბარი, რომ ჩვენ, „ნაციონალურ მოძრაობასთან" ფარულ ალიანსში ვართ. როგორ უნდა ვიყო მე მათთან ფარულ ალიანსში, როცა „ნაციონალების" ლიდერმა რუსეთის აგენტი და რუსეთის საელჩოსთან „შნურით" მიბმული მიწოდა, რასაც მოჰყვა ჩემი ჯანმრთელობის რღვევა და საერთოდაც ლამის მომკლა?! ასე მარტივად ნუ წყვეტთ ხალხნო! შეიძლება „რესპუბლიკელები" არ გიყვარდეთ, მაგრამ ჯერ უნდა გავარკვიოთ ვინ ვისი აგენტია. როგორც ჩემს შემთხვევაშია, ზოგს ამერიკის აგენტი ვგონივარ, ზოგს კიდევ რუსეთის. მე მაინც გამარკვიეთ ვისი აგენტი ვარ.
- ბატონო ლევან, როგორ აფასებთ „ნაციონალური მოძრაობის" ამჟამინდელ მდგომარეობას? მათ შანსებს ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში?
- ამ დროისთვის „ნაციონალური მოძრაობა" გამორჩეულია იმ კუთხით, რომ არჩევნებში სხვებზე უკეთესი შედეგები აჩვენა, რაც შესაძლოა ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების შედეგებით შეიცვალოს.
„ნაციონალურ მოძრაობას" მიღწეული აქვს თავისი პიკისთვის, ისინი ვერ ხდებიან ნამდვილი ოპოზიციონერები და იქცევიან, როგორც ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლები. მათი გამოსვლები, განსაკუთრებით ვაშაძის გამოსვლები, სავსეა ჭკუის სწავლების სურვილით და არა ოპონირების სურვილით, გვიყვებიან, როგორ გააკეთებდნენ ისინი კონკრეტულ საქმეს, ან როგორ გააკეთეს... ახლა კი, როცა მათი დრო წასულია, როცა მიხეილ სააკაშვილი ფაქტობრივად ჩამოშორებულია „ნაციონალურ მოძრაობას", მას შემდეგ რაც უკვე ძალაში შევიდა ვანო მერაბიშვილის ერთი განაჩენი და მოსალოდნელია მეორე და მესამე განაჩენი, „ნაციონალური მოძრაობა" ძალიან დაიბნა. აშკარა გახდა, რომ ის არ წარმოადგენს მზარდ ან რაიმე კუთხით მნიშვნელოვან ოპოზიციას. თუმცა, შესაძლოა მათ ამის შესახებ არც იცოდნენ.
- ელით თუ არა „ნაციონალური მოძრაობის", როგორც მთავარი ოპოზიციული ძალის, სხვა, ახალი ძალით ჩანაცვლებას?
- თუ არასაპარლამენტო ოპოზიცია მოახერხებს გაერთიანებას, შექმნის კოალიციას და მიაღწევს გარკვეულ წარმატებას, მას ექნება შანსი გახდეს მთავარი ოპოზიციური ძალა. ჩვენ ამაში არ ვმონაწილეობთ, ამას არ ვგეგმავთ, არც „ნაციონალურ მოძრაობას" დავხმარებივართ და არც სხვა ვინმეს დავეხმარებით.
„ნაციონალურ მოძრაობას" არ ვგულშემატკივრობ, ჩემთვის ის არ არის სიმპათიური პოლიტიკური ძალა. ჩემთვის სიმპათიური პოლიტიკური ძალა არის „რესპუბლიკური პარტია", სადაც უკვე 36 წელია ვარ. გარდა ამისა, მაქვს გარკვეული სიმპათია იმ კოლეგების მიმართ, რომლებთანაც ვმუშაობ. ყველა პარლამენტართან მაქვს ურთიერთობა, არც ერთი არ არის ისეთი, გივი თარგამაძეს თუ არ ჩავთვლით, ვისაც გამარჯობას არ ვეუბნები. ერთადერთი გივი თარგამაძეა, რომელსაც არ ვესალმები და თვითონაც არ მესალმება.
- რატომ არ ესალმებით ერთმანეთს, ბატონო ლევან?
- სულს ამოგხდიო, მემუქრებოდა, ვერ ამომხადა სული და ალბათ ნაწყენია.
- იქნებ განმარტოთ...
- მისი ჭკუით, 2007 წლის 7 ნოემბერს ჩვენ ვაწყობდით სახელმწიფო გადარტიალებას რუსეთის დავალებით. ეს გივიმ იცის კარგად, ან მაშინ იცოდა. შიშისგან, მაშინ კიდევ ბევრი რამ მოეჩვენათ, მინდა, რომ ჩვენ არ გვქონდეს მსგავსი მოჩვენებები. ამიტომ ვცდილობთ, რომ ვიყოთ კორექტულები, რატომღაც ამ კორექტული საუბრის გამო თვლიან, რომ „ნაციონალებს" ვგულშემატკივრობთ. ამ მხრივ განსაკუთრებით გვებრძვის ნინო ბურჯანაძე, საკმარისია რამე ვთქვა „ნაციონალურ მოძრაობაზე", კარგი ან ცუდი, რომ მაშინვე ამბობს: აი, ხედავთ? განიცდის მათ მდგომარეობას. ერთხელ ვთქვი, რომ მინდა „ნაციონალური მოძრაობა" ოყოს პოსტსახელისუფლებო პოლიტიკური ძალამეთქი და ისე გაიგეს, თითქოს გვინდა, რომ ჩვენს შემდეგ ისინი იყვნენ. არა, ბატონო! ისინი, ხელისუფლებაში რომ იყვნენ, ამის მერე თუ გადარჩებიან, როგორც პარტია, საქართველოსთვის კარგი იქნებოდა, მაგრამ არ გამოდის ეს ამბავი და „ნაციონალურ მოძრაობას" მე ვერ გადავარჩენ! ისიც მეყოფა, რომ მიხეილ სააკაშვილთან და რეზო შავიშვილთან ერთად „ნაციონალური მოძრაობა", როგორც მოძრაობა (და არა პარტია), დავაფუძნე. ჩემთვის გასახსენებლად ესეც დიდი ცოდვაა.
- ბატონო ლევან, ნინო ბურჯანაძე ახსენეთ... როგორ ფიქრობთ, რა ადგილი უჭირავს მას დღეისთვის ქართულ პოლიტიკაში, რამდენად იყენებს თავის შესაძლებლობებს და რამდენად ნათელია მისი საგარეო კურსი თქვენთვის?
- ქართულ პოლიტიკაში, ნინო ბურჯანაძის ადგილი რომ არის, მან ეს საპრეზიდენტო არჩევნებზეც აჩვენა. ამ ეტაპზე აქვს შანსი, მისი გავლენა და როლი გაზარდოს. რაც შეხეება მის საგარეო კურსს, თუ არ სურს ამაზე საუბარი, სხვა ამბავია, მაგრამ ჩვენ ვიცით, რომ ის, უფრო პრო-რუსული ორიენტაციის მატარებელია. როცა ხარ ოპოზიციაში და ჩადიხარ რუსეთში პუტინთან შესახვედრად, არ უნდა გაგიკვირდეს, რომ შენზე თქვან - პრორუსული ორიენტაციის მატარებელიაო. ვთვლი, რომ პრო-რუსული პოლიტიკა აკრძალული არ არის. სამშობლოს ღალატად არასდროს არ მიმაჩნდა პრო-რუსულობა, უნდა პუტინთან ლაპარაკი? კი ბატონო, ილაპარაკოს. ეს მისი სრული უფლებაა. არავინ არ იცის ხელისუფელბაში რომ მოვა რომელიმე პოლიტიკური ძალა, რა კურსს გაატარებს ესა თუ ის პოლიტიკური მოღვაწე, მაგრამ ჩვენ ვიცით რომელ ველზე თამაშობს ბურჯანაძე.
- რომელ ველზე?
- იმ ველზე, რომელიც ამბობს, რომ ევროპასთან ინტეგრაცია არ უნდა. ნინო ბურჯანაძისგან მე არ მესმის ევროინტეგრაციული საუბრები. არც ნატოზე საუბრები და თუ ის ჩუმად სადმე ამაზე საუბრობს ეს არ ვიცი, გვითხრას და გავიგებთ. არავის არ ეწყინება. იმის მიუხედავად, რომ ბოლო პერიოდში ნინო ბურჯანაძის ხშირი თავდასხმის ობიექტი გავხდი, არასდროს დამიმალავს და ახლაც ვიტყვი, რომ პერსონალურად ქალბატონ ნინოსთან არანაირი პრობლემა არ მაქვს. იმ დროს, როცა ის პარლამნეტის თავმჯდომარე იყო, შესანიშნავი ურთიერთობა გვქონდა, რომელიც არასდროს არ დამავიწყდება, მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიყავით ერთი პოლიტიკური ძალა. მგონია, რომ სწორი კონფიგურაციის შემთხვევაში ნინო ბურჯანაძის პარტიას შეუძლია ადგილობრივ თვითმმართველობის არჩევნებში უკეთესი შედეგი აჩვენოს. ეს ძალა რომ მეორე ან მესამე ძალა იყოს არ გამიკვირდება, მაგრამ პირველი რომ იყვნენ გამიკვირდება. ბურჯანაძის პარტიის პირველობას არ ვგულშემატკივრობ, რადგან პირველ ადგილზე მინდა, რომ კოალიცია „ქართული ოცნება" გავიდეს.
- ბატონო ლევან, ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები ახლოვდება. „ქართულ ოცნებას" პოლიტიკურმა ოპონენტებმა მერობის კანდიდატი მისი არათბილისური წარმომავლობის გამო დაუწუნეს...
- სტერეოტიპი, რომ თბილისის მერი თბილისელი უნდა იყოს, არის არაკანონიერი და არაკონსტიტუციური, ადამიანს აქვს უფლება, იყაროს კენჭი თბილისი მერობისთვის, განურჩევლად იმისა, იქნება ის თუ არა დაბადებული თბილისში. თუ ვინე მეტყვის, რომ ილია ჭავჭავაძე ცუდი მერი იქნებოდა, იმიტომ, რომ თბილისში არ იყო დაბადებული, ასეთ ხალხს არ ვუსმენ, იმიტომ, რომ ეს არასერიოზულია! ვაკეში ან საბურთალოზე დაბადება არ ნიშნავს იმას, რომ ამის გამო ადამიანი რამე კუთხით განსაკუთრებულია.
იყო შემთხვევები, როცა პარიზის მერი არ იყო პარიზელი, ლონდონის მერიც ბევრჯერ არ იყო ლონდონელი, ასევე ბერლინის და ნიუ-იურკის მერებიც. მით უმეტეს, როცა თბილისის ნაწილად არ მიაჩნიათ თბილისის გარეუბნები. მახსოვს, ჭიაბერაშვილის მერობის დროს გაღიზიანდნენ, ძირძველი თბილისელი არ არისო.
არ გვაწყენდა იმის გახსენება, რომ მე-19 საუკუნეში თბილისში ქართველები რაოდენობით მე-3 ვიყავით, მე-20 საუკუნის დასაწყოსში ძლივს გადავედით მეორე პოზიციაზე და მე-20 საუკუნის 30-იან წლებში მივაღწიეთ იმას, რომ პირველები ვართ საკუთარ დედაქალაქში, ამის პარალელურად მოგვიწევს იმის გახსენებაც, თუ ვინ იყვნენ თბილისის ქალაქისთავები. ამის გათვალისწინებით, დავით ნარმანიას, რომელიც არის ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული და პატიოსანი მინისტრი, მორალური უფლება აქვს იყაროს კენჭი. თუ იმაზეა საუბარი, რომ მის მეტყველებაში რბილი „ლ" გამოსჭვივის, ძირძველ თბილისელებსაც აქვთ რბილი „ლ", მაგრამ ის ლატერალურად სხვა ადგილასაა, მაგრამ რა მერე? კონსტანტინე გამსახურდია, იმის გამო, რომ თბილისში არ იყო დაბადებული, ყველზე ბოლო კაცი იყო თბილისში, თუ მისი შვილი არ უნდა გამხდარიყო პრეზიდენტი, იმის გამო, რომ მამამისი აბაშელი იყო?! თუ გალაკტიონს არ ეკუთვნოდა დიდი პოეტის სახელი, რადგან არ გაუმართლა და თბილისში არ დაიბადა?! თბილისში დაბადებული გენიოსი, მე მარტო ნიკოლოზ ბარათაშვილი ვიცი, მეტი არავინ!
თბილისში დაბადება, არ მიმაჩნია არანაირ უპირატესობად, შეიძლება თბილისში დაბადებულმა მოიგოს და კარგი მერი იყოს და შესაძლოა, ზუგდიდში დაბადებული გამოდგეს კარგი მერი. ვერ ვხედავ ამაში პრობლემას.
მე, ბათუში დაბადებულმა კაცმა, რომელიც თბილისში ცხოვრობს 1970 წლიდან, როცა განვიზრახე თბილისში, ვაკეში კენჭისყრა, რამე დავაშავე? ჩემმა ძმამ ბათუმში რომ იყარა კენჭი, ითქვა, ბათუმის უფროსობა უნდაო, თბილისში ვიყარეთ კენჭი და „მაგენი თბილისლები არ არიანო." უკაცრავად რა! რა გვექნა 1921 წელს, როცა თბილისელი არავინ არ იყო ქართულ პოლიტიკაში. რა გგონიათ, ნოე ჟორდანია იყო თბილისელი, ნოე რამიშვლი თუ სტალინი? ეს არის ძალიან პროვინციული აკვიატება საქართველოს დედაქალაქის მკვიდრთაგან. კენჭისყრა იქნება. მოიგებს ნარმანია? იქნება მერი. არ მოიგებს და არ იქნება. თუმცა მე მგონია, რომ ის მოიგებს და იქნება კარგი მეურნე და ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ თბილისის მერი იქნება კაცი, რომელიც კარგი მეურნეობითაა ცნობილი და არა კარგი ორატორული ნიჭით. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ გიგი უგულავა რადგან თბილისელი იყო, ამის გამო იყო კარგი მერი, ძალიან ცდებიან! თბილისს რომ ეკუთვნის, ისეთი მერი ჯერ არ ჰყოლია. ნარმანია შესაძლოა პირველი იყოს.
- საპარლამენტო უმცირესობა ხშირად საუბრობს იმაზე, რომ საქართველოს პრეზიდენტი უუფლებოა, ხშირ შემთხვევაში კი ის საკუთარ უფლებებსაც კი არ იყენებს...
- ამ განცხადებებით ისინი, იმ კონსტიტუციას ებრძვიან, რომელიც მათვე მიიღეს. თუ არ მოსწონდათ ასეთი პრეზიდენტი, რატომ უყარეს ასეთ კონსტიტუციას კენჭი?
ისინი კვლავ იმ ფაზაში არიან - აი ამას მე ასე გავაკეთებდი... მაგრამ აღარ გაკეთებინებს ქართევლი ხალხი, იმიტომ, რომ არ აგირჩია! გითხრა წადი სახლშიო, ჩვენ კი სახლში წასვლის ნაცვლად პარლამენტში დაგსვით, პრეზიდენტის გამოსვლა მოგასმენინეთ... სხვათა შორის პრეზიდენტმა პარტლამენტში გამოსვლის დროს საკმაოდ ვაჟკაცური განცხადება გააკეთა უკრაინასთან დაკავშირებით, ღიად თქვა, რომ უკრაინის ხელისუფლება იყო დამნაშავე, იმაში, რაც უკრაინაში ხდებოდა, მაშინ როცა, ხელისუფლება ჯერ კიდევ უცვლელი იყო. სააკაშვილი რომ ყოფილიყო მარგველაშვილის ადგილზე - იტყოდა, პუტინის დედა! პუტინის მამა! დაასრულებდა გამოსვლას და დაინგრეოდა ტაშით დარბაზი. და რა მერე? რას მივაღწევდით? 9 წელია პუტინის დედა... ვიძახეთ, მაგრამ რას მივაღწიეთ?
-სამაგიეროდ, ამ დროისთვის იგივე პოლიტიკას კობა ხაბაზი აგრძელებს...
- უკაცრავად, მაგრამ ახლა ჩვენს ასეთი მაღალი დონის ინტერვიუში, ამ შემთხვევითი კლოუნის ჩართვა არ მიმაჩნია სწორად. ხაბაზი რომ პოლიტიკაში იყო, ეს უკვე იყო! მეტსაც გეტყვით, იგი ჩვენი პარტიიდანაა წარმოშობით, ჩვენ გავუწიეთ მას თავის დროზე დახმარება და ჩვენ მივეცით ეს კაცი „ნაციონალებს". რაც, რა თქმა უნდა, ჩვენი დანაშაულია ქართველი ხალხის წინაშე და „რესპუბლიკური პარტია" ბოდიშს იხდის კობა ხაბაზის ფენომენის გამო!
- რას ურჩევთ „ნაციონალურ მოძრაობას?"
- „ნაციონალურ მოძრაობას" ვურჩევთ, დიდხანს შეინარჩუნონ კობა ხაბაზი და მისცენ მას საშუალება თავის მჭერმეტყველებით დაატკბოს ქართველი ხალხი. მტერი არ გაგიკეთებს იმას, რასაც კობა ხაბაზი უკეთებს „ნაციონალურ მოძრაობას," მაგრამ ვერ ხვდებიან და რა ქნან?! „ნაციონალურ მოძრაობას" რომ ჭკუა ჰქონდეს, დათო ბაქრაძის გარდა, საერთოდ არავის არ გაუშვებდნენ ეთერში.
