14 ივნისის სტიქიას, რომ ბევრი მტკივნეული დანაკარგი მოჰყვა ახალი არავისთვის არის. გარდაცვლილი ადამიანებისა და მდინარე ვერეს მიერ წაღებული სახლების მიღმა პირველ დღეებში, მხოლოდ გლოვისა და დაბნეული თვალების ხილვა შეიძლებოდა.

მომდევნო დღეები კი ყველას სხვანაირად დაამახსოვრდა... ეს იყო თანადგომის, ერთიანობისა და ქვეყნის, ერთმანეთის სიყვარულის მაგალითი... მაგალითი იმისა, თუ როგორი უნდა იყოს ერთი ჩვეულებრივი ქვეყნის, ერთი ჩვეულებრივი მოქალაქე...

სამწუხაროა, რომ ერთ მუშტად შეკვრასა და გამთლიანებას მიზეზად ასეთი ტრაგედია უდევს, მაგრამ ის, რაც წლების განმავლობაში თაობებმა ვერ მოახერხეს, ახალგაზრდებმა, საქართველოს მომავალმა შეძლო...

თბილისის გულს, დაჭრილ, წყალაწაღებულ ჭრილობას, სადაც ქვეყნის შვილები უმოძრაოდ იწვნენ, სტუდენტები ჭიანჭველებივით მოედნენ.

სოციალურ ქსელში კი უამრავი ფოტო ვრცელდება, ფოტოები, რომელიც ისტორიას დაამახსოვრდება და ალბათ ყველა ვიამაყებთ, რომ ამ ეპოქას მოვესწარით...

„გამამხნევებელი ჰამბურგერები" მოხალისეებისთვის...

მზიურის ტერიტორიის დასუფთავებისას, წითელი ჯვრის მოხალისეებმა კუ იპოვეს...

ამბები, რომელიც ძნელია დაივიწყო... ფოტოებში აღბეჭდილი ისტორია!

და უამრავი მოხალისე...