არის თუ არა აუცილებელი რუსული გაზის დამატებითი მოცულობის შეძენა და ემუქრება თუ არა ქვეყნის ენერგო დამოუკიდებლობას საფრთხე, რა საკითხებზე მსჯელობს ქართული მხარე გაზპრომთან - ამ თემაზე ექსპერტმა ლევან კალანდაძემ გადაცემა „20/30"-ში გააკეთა განმარტებები. მისი თქმით მოლაპარაკება იმაზე მიმდინარეობს, რომ საქართველოსთვის მაქსიმალურად სარგებლიან პირობებში იყოს მიღებული დეფიციტის შევსების საკითხი:
„თითოეული ჩვენგანი, ვინც დაინტერესებულები ვართ, ბუნებრივია ვისურვებდით უფრო მეტ კომუნიკაციასა და ინფორმაციას, მაგრამ გასათვალისწინებელი ისაა, რომ გაზპრომი არის კომერციული ორგანიზაცია, ისევე, როგორც „სოკარი". სახელმწიფოს ურთიერთობა მოლაპარაკების პროცესში ითვალისწინებს გარკვეულ პროტოკოლს. ქართული და აზერბაიჯანული ხელისუფლება წინასწარ ვერ დაანონსებს იმას, თუ როდის იქნება შეხვედრა და რა თემაზე იქნება საუბარი. ეს არის დროში გაწელილი პროცესი, რომელიც გარკვეულ ეტიკეტს ითვალისწინებს და შესაბამისად გარკვეული პროცედურებისა და ეტაპების დამთავრების შემდეგ ჩვენ უნდა მივიღოთ გარკვეული ინფორმაცია და საზოგადოებისთვის ნათელი უნდა იყოს ის, რაც პერიოდულად კეთდება. თუ ვიღაც ვერ იგებს რა თემაზე მიდის მოლაპარაკებები და რატომ გვინდა გაზპრომისგან გაზის შეძენა, ჩემთვის ძალიან მარტივი გასაგებია, ჩვენ გვაქვს 11-დან 12 მილიონამდე გაზის დღიური მოხმარება, აქედან ორიდან ორ ნახევრამდე არის დეფიციტი. აზერბაიჯანი ვერ გვივსებს ამ დეფიციტს, რადგან თვითონ ყიდულობს გაზპრომისგან. ირანიდან ჯერ-ჯერობით ტექნიკურად შეუძლებელია გაზის შემოტანა, თუმცა ამაზეც მიდის მოლაპარაკებები, ეს ერთ-ერთი ალტერნატივა იქნება და რჩება გაზპრომის თემა. მოლაპარაკება იმაზე მიმდინარეობს, რომ საქართველოსთვის მაქსიმალურად სარგებლიან პირობებში იყოს მიღებული ამ დეფიციტის შევსების საკითხი. და არა ის რომ ვიღაცამ აზერბაიჯანული გაზი უნდა ჩაანაცვლოს რუსულით", - ამბობს ლევან კალანდაძე.
მოამზადა სოფო ხუგოიანმა
