საქართველოს სახალხო არტისტი ლია ელიავა დაიბადა 1934 წლის 28 მაისს თბილისში.

საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო მოსკოვის ა. ლუნაჩარსკის სახელობის სახელმწიფო თეატრალურ ინსტიტუტში, რომელიც დაამთავრა 1955 წელს. ამავე წლიდან კინოსტუდია „ქართული ფილმის" მსახიობია. 1960 წელს მიღებული აქვს საქართველოს დამსახურებული არტისტის, ხოლო 1976 წელს საქართველოს სახალხო არტისტის წოდება. 1956 წლიდან იღებენ კინოში. ბევრ ფილმში მას პარტნიორობას უწევს მეუღლე - პოპულარული ქართველი მსახიობი ოთარ კობერიძე.

გადაღებულია ფილმები ლია ელიავას მონაწილეობით:  „ჩრდილი გზაზე",  „ბაში-აჩუკი", „ქალის ტვირთი",  „მამლუქი",  „განაჩენი",  „შეწყვეტილი სიმღერა", „ირისთონის შვილი", „ჭიაკოკონა",  „საღამო მშვიდობისა",  „ზღვის შვილები",  „მე ვხედავ მზეს",  „ქალაქი ადრე იღვიძებს",  „მალე გაზაფხული მოვა",  „ბზიანეთი",  „ძმები საროიანები",  „თეთრი ქვები",  „მე და ჩემი მეზობლები",  „ლაზარე",  „ღამის ვიზიტი",  „გაქცევა გათენებისას",  „სალამურის ხმა", „არ დაიჯერო, რომ აღარ ვარ",  „სინემა",  „იყო და არა იყო რა",  „დათა თუთაშხია",  „მოხუცი მემანქანე",  „იცოცხლე, გენაცვალე", „სიბრძნის კარავი",  „ცისფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი",  „წიგნი ფიცისა",  „ჩიორა",  „ვინ არის მეოთხე?",  „ოჯახი", „ბაგრატიონი", „ორომტრიალი",  „Как дома, как дела?",  „სპირალი",  „მხოლოდ სიკვდილი მოდის აუცილებლად",  „ანთიმოზ ივერიელი".

ლია ელიავა გარდაიცვალა მიკროინფარქტით 1998 წლის 8 ოქტომბერს. დასაფლავებულია დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

(მოამზადა სალომე ნაცვლიშვილმა)