შვიდი წლის წინანდელი პუბლიკაციაა...

თავად ფაქტი თ.კვირკველიამ შემახსენა.

ჯემალი და მისი არდავიწყება საქართველოს ღირსების საქმეა.

ბორის გაპონოვთან ერთად მან ხელთუქმნელი ძეგლი აუგო საკუთარ თავს საქართველოში.

ხსოვნა იყოს!

******

ჯემალ აჯიაშვილი გარდაცვლილა!

სამწუხაროა!

საქართველოს მოუკვდა ერთერთი დიდი შვილი!

ამ 30–32 წლის წინ საქართველოს ტელევიზიით ჯერ დაანონსდა, მერე გადაიცა „შუა საუკუნეების ებრაული პოეზიის“ შედევრები. ჯერ კიდევ გადაცემამდე ატყდა ჩემს პრაქტიკაში მანამდე არნახული „პანიკა“. ჯერ აქაური უშიშროება დაინტერესდა (ვისი იყო იდეა, ვინაა ავტორი, რედაქტორი...), მერე, ეტყობა, აქაურებმა ცენტრიც „შეაწუხეს“ და გაისმა სატელეფონო ზარები მოსკოვიდან, საკავშირო ტელერადიოს ხელმძღვანელობიდანაც. ისევ დაისვა ტრაფარეტული შეკითხვები... პირდაპირ ვერ „გაბედეს“ გადაცემის მოხსნის ბრძანება, მაგრამ „მეგობრული“ რჩევები კი არაერთი და ისეთი „გულისამაჩუყებელი“ იყო, არცთუ უსაფუძვლოდ გამიჩნდა ეჭვი, ბოლო მომენტში რაიმე „ტექნიკური“ მიზეზის გამო „გაუთვალისწინებელი შემთხვევა“ არ მომხდარიყო... ამიტომ, მივიღეთ შესაბამისი ზომები, საიმედოდ გადავმალეთ გადაცემის "დუბლი" და დაველოდეთ მოვლენათა განვითარებას...

„პანიკის“ მიზეზი მალევე გახდა ცნობილი. გადაცემის წინა ღამით თბილისში ჩამოფრინდა ებრაელთა მსოფლიო კონგრესის დელეგაცია, რომელსაც, როგორც მითხრეს, თავკაცობდა მისი პრეზიდენტი გოლშტეინი (არ მინდა გვარი შემეშალოს)... ეს დელეგაცია საღამომდე სასტუმროდან არ გამოსულა და გადაცემაც, როგორც მაცნობეს, სასტუმროს ნომრებში ნახეს დელეგაციის წევრებმა. და როგორც მოულოდნელად ჩამოვიდნენ, ასევე მოულოდნელადვე გაფრინდნენ მეორე დღესვე.

მაგრამ მათი გამგზავრებით სპეცსამსახურების ინტერესი ამ გადაცემის ავტორ -რედაქტორ - გამშვებებისადმი არ განელებულა... შედეგიც რამდენიმე დღეში დადგა: „ვაშინგტონ პოსტმა“ გამოაქვეყნა ვეებერთელა სტატია სათაურით: „რა ხდება საქართველოში?“ მასალა დეტალებში მოუთხრობდა მკითხველს ამ გადაცემის შესახებ, აქებდა საქართველოს ტელევიზიის „გმირობას“, რომელიც არ „შეეპუა“ გაბატონებულ აკრძალვას და მოსკოვის ნების საწინააღმდეგო გააკეთა დ ა დ ე ბ ი თ ი გადაცემა ებრაული ლიტერატურის შესახებ. ერთი სიტყვით, ებრაული ლიტერატურულ შედევრებზე გადაცემა დიდ პოლიტიკურ გმირობად ჩაგვითვალეს და... საქართველოს ტელევიზიაზე, როგორც ხელისუფლებასთან და მოსკოვთან დაპირისპირებულ სტრუქტურაზე, „ლეგენდაც“ ააგორეს!

ორი ათეული წელია ამ გადაცემის გამო მადლობას მეუბნებიან ებრაელები ყველგან - აქაც და ისრაელშიც, მოსკოვში და ამერიკაში... ონის სინაგოგის ასწლოვან იუბილეზე გასული საუკუნის ბოლოს ჩვენთან ჩამოსული უაღრესად საპატიო სტუმრები დიდი სითბოთი იგონებდნენ იმ დროისთვის ამ უპრეცედენტო ფაქტს. მე კი, ამ მადლობის გულწრფელი გადამისამართება აქამდეც მიწევდა და მომავალშიც მომიწევს ამ გადაცემის ავტორის -გენიალური მთარგმნელის, ებრაული სარწმუნოების გამოჩენილი ქართველი მწერლის ჯემალ აჯიაშვილისადმი.

ვფიქრობ, რომ „ვეხისტყაოსნის“ მთარგმნელი, უთავმდაბლესი ქუთაისელი ბორის გაპონოვი და ჩვენი ჯემალ აჯიაშვილი არიან ქართულ–ებრაული ძმობის გამორჩეულად კაშკაშა ვარსკვლავები –სიმბოლოები და მათ მშობლიურ ქართულ მიწაზე, ისევე, როგორც ისტორიულ სამშობლოში თანამოძმეთაგან ეკუთვნით ღირსეული დაფასება.

მადლობა, ჯემალ, ჩვენო უერთგულესო და საამაყო თანამემამულევ!