„ამერიკული მხარისთვის სულ უფრო მიუღებელი ხდება ხელისუფლების სათავეში „ქართული ოცნების“ ყოფნა, ამიტომ იყენებს საქართველოსა და მის ფარგლებს გარეთ მის ხელთ არსებულ ყველა ბერკეტს ქვეყანაში ხელისუფლების შესაცვლელად“, - ამის შესახებ „ხალხის ძალის“ წევრმა, დავით ქართველიშვილმა, სოციალურ ქსელში დაწერა.

მისი თქმით, ამერიკის შეერთებული შტატები ცდილობს, სხვადასხვა სახელმწიფოდან მისთვის არასასურველი ხელისუფლების მოშორებას, ამ ქვეყნებს შორის კი, სამწუხაროდ, საქართველოც აღმოჩნდა, რაშიც მარტში მომხდარი ფაქტები გვარწმუნებს.

„2023 წელს ხელისუფლებების „აყირავების“  მცდელობაში აშშ-ის ბრალდება არაერთმა ქვეყანამ წაუყენა: თურქეთი (პრეზიდენტი რეჯეფ თაიფ ერდოღანი, „მეორე ფრონტი“), ისრაელი (სასამართლოს რეფორმირების ირგვლივ აქციები), მექსიკა („შპიონაჟი“). პარალელურად, „აყირავების“ პროექტები გააქტიურდა საქართველოშიც, სადაც აშშ-ის მაღალი ხარისხის ჩართულობა დაფიქსირდა მარტში მიმდინარე აქციების ორგანიზება-მიმდინარეობასა და შემდგომ პერიოდში რა დროსაც ღონისძიებები გატარდა ხელისუფლების სამივე შტოს (აღმასრულებელი, საკანონმდებლო, სასამართლო) წინააღმდეგ. ამ თემას ჩვენ გავყოფთ რამდენიმე ნაწილად და დავუთმობთ რამდენიმე დღეს განსახილველად. დესტრუქციული ქმედებების ანალიზისას მათში აშშ-ის მოქმედი ადმინისტრაციის როლისა და ადგილის განსაზღვრის მიზნით ჯერჯერობით განვიხილოთ ძირითადი გამოვლენილი ტენდენციები: 

• ამერიკული მხარისთვის სულ უფრო მიუღებელი ხდება ხელისუფლების სათავეში „ქართული ოცნების“ ყოფნა, ამიტომ იყენებს საქართველოსა და მის ფარგლებს გარეთ მის ხელთ არსებულ ყველა ბერკეტს ქვეყანაში ხელისუფლების შესაცვლელად;

• ამ ეტაპისთვის შტატების მიერ გამოყენებული „მოდუს ოპერანდი“ ანალოგიურია იმისა, რაც მათ 2014 წლის „მაიდანის“ რევოლუციის შემდეგ გამოიყენეს უკრაინაზე ფართომასშტაბური კონტროლის დასამყარებლად;

• „აქტორები“, რომლებიც ჩართული იყვნენ 2014 წლის და შემდგომ მოვლენებში, ამჟამად მოსული არიან აშშ-ის სათავეში (ჯო ბაიდენი, ვიქტორია ნულანდი, ჯეიკ სალივანი) და, დიდი ალბათობით, ფორსირებენ რევოლუციურ პროცესებს იმ ქვეყნებში, რომლებითაც დაინტერესებულნი არიან;

• საქართველოში განვითარებული პროცესი („რუსული კანონი“) დაფიქსირდა ისრაელში, სადაც პროტესტი დაიწყო „საერთო სასამართლოების“ კანონპროექტის წინააღმდეგ, თუმცა რეალურად მიმართული იყო ნეთანიაჰუს მთავრობის „ასაყირავებლად“, რომელიც, ჩვენი მთავრობის მსგავსად, მიუღებელია ბაიდენისთვის;

• ვითარება აჩვენებს, რომ აშშ აშანტაჟებს და ზეწოლას ახდენს (მათ შორის ფინანსებისა და სანქცირების ინსტრუმენტების გამოყენებით) სხვადასხვა უწყებებზე, ხელს უწყობს იქ საკუთარი გავლენის აგენტების ინტეგრაციას;

• ამ ეტაპისთვის აშშ-ის მიერ გატარებული პოლიტიკის შედეგად იქმნება დაპირისპირება როგორც ასაკობრივ (ახალგაზრდების დაპირისპირება „პენსიონერებთან“), ასევე შიდა ინსტიტუციურ საფეხურებზე, რაც ქმნის სამომავლოდ ვითარების გამწვავების რისკებს;

იმის თვალსაჩინო მაგალითს, რომ საკუთარ მიზნებს ამა თუ იმ ქვეყანაში აღარც ნიღბავენ „დემოკრატიის განვითარების“ მანტიით, გვაძლევს 9 თვის წინ ნიკარაგუაში განვითარებული მოვლენები, სადაც ადგილობრივმა ხელისუფლებამ უარი განაცხადა „აგრემანის“ გადაწყვეტილებაზე, ქვეყანაში აშშ-ის ახალი ელჩის, უგო როდრიგესის მისაღებად. ეს მოხდა მას შემდეგ, რაც სენატის საკომიტეტო მოსმენებზე ელჩობის კანდიდატი პირდაპირ საუბრობდა ნიკარაგუაში ხელისუფლების „აყირავებაზე“ და ამ საქმეში საყრდენ ძალად პირდაპირ ასახელებდა ორ ორგანიზაციას: USAID და Freedom House.

ამერიკის მოქმედი ადმინისტრაციის ძირითადი სტრატეგია, „გათიშე და იბატონე“, არახალია და მის ფარგლებში ბაიდენის „თეთრი სახლი“ იყენებს „მათრახისა და თაფლაკვერის“ ტაქტიკას. კერძოდ, გავლენის აგენტურა მასობრივად ინტეგრირდება სხვადასხვა სახელმწიფო უწყებებში, ხოლო შემდგომ ამ უწყებების ერთმანეთთან აპირისპირებენ. მათთვის არასასურველი გადაწყვეტილების არმიღების უზრუნველსაყოფად  გამოიყენება ე.წ. ფერადი რევოლუციების ტექნოლოგია, რაც 2023 წელს დატესტეს ისრაელსა („სასამართლო რეფორმა“) და საქართველოში („რუსული კანონი“).

ამ ეტაპისთვის უკვე გამოვლენილია ორი სავარაუდო აქტორი, რომლებიც, დიდი ალბათობით, კურირებენ საქართველოში მიმდინარე პროცესებს: ვიქტორია ნულანდი (სახდეპი) და ტომ პალმერი (ლიბერტარიანული ფრთა, Atlas Network-ის ქსელის ხელმძღვანელი). ამ მომენტიდან ჩვენს „სერიალში“, ალბათ, ყველაზე საინტერესო ნაწილი იწყება. „დარჩით ჩვენთან, არ გადართოთ…“ - წერს დავით ქართველიშვილი.