„არაღიარების პოლიტიკა სააკაშვილისთვის იმდენად მომხიბვლელი გახდა, რომ 2012 წლის 31 დეკემბერს არაბეთის გაერთიანებულ ემირატებსაც რომ არ ეღიარებინათ ეგენი, ავღანეთიდან დუბაის მიმართულებით ბორტი აფრინდა ცნობილ ქართველ „არამღიარებლებთან“ ერთად,“ - ამის შესახებ „ხალხის ძალის“ წევრმა, დავით ქართველიშვილმა, სოციალურ ქსელში დაწერა.
ქართველიშვილმა ვრცლად ისაუბრა იმაზე, თუ ხელისუფლებაში ყოფნის დროს როგორ „უმასპინძლდებოდა“ სააკაშვილი უცხოელ სტუმრებს და როგორ ნიღბავდა ამ ყველაფერს არაღიარების პოლიტიკით.
„რას ჰქვია ლობისტები, იურიდიული ფირმა იყო, რომელიც დიახ, დავიქირავეთ და მუშაობდა ჩვენთვის და ძალიან მადლობელი ვარ, კარგად იმუშავეს და დამთავრდა უკვე“ - გიული ალასანიას ამ განმარტებაზე მივხვდი, რომ ჩვენ ამ დედა-შვილთან ტერმინოლოგიური გაუგებრობა გვაქვს. დაახლოებით იგივე თემაა: „რას ჰქვია, ჩემმა შვილმა საბიუჯეტო სახსრები გაფლანგა, ჩვენი ოკუპირებული მიწების „არაღიარების“ პოლიტიკას ემსახურებოდა“...
აბა, რას ემსახურებოდა სააკაშვილის თავის დროზე ტაილანდში არაოფიციალური მოგზაურობა, თუ არა „არაღიარების“ პოლიტიკას, რათა „ჯუჯა“ სახელმწიფო ტუვალუს არ ეღიარებინა აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა. გარდა ამისა
ყველაზე ხშირი შეკითხვა: „ეს როდისმე დასრულდება?“ პასუხი: არა! ეს „კეთრი“ უნდა ვატაროთ სიცოცხლის ბოლომდე. ამ კეთრთან ბრძოლა, მასთან შეგუება, მასთან პერიოდული გამკლავება არის და იქნება ჩვენი ამქვეყნიური ღვაწლისა და საბოლოო გადარჩენისთვის გასავლელი ტესტი. ჩვენ ვიცით, როგორები არ უნდა ვიყოთ, რათა გადავრჩეთ.
თუ ვინმეს დღემდე ვერ გაუგია, რა არის ის მინიმუმი, რითაც გადავრჩებით - ნუ გახდები „ნაცი“! ჩვენ ვხედავთ, ვის და რაში არ უნდა დავემსგავსოთ. მათი ფიზიკური გაქრობა ვერ მოხდება. როგორც ჩანს, ამ ლეგიონთან თანაცხოვრება მოგვიწევს. ასე რომ, ნერვებს ტყუილად ნუ ვიშლით. ეს „კოჰაბიტაცია“ ისევ ჩვენი „გაჩალიჩებულია“. ჩვენი მერყევი, არათანმიმდევრული, მცირედმორწმუნოებრივი დამოკიდებულებით უფალთან, სახარებასთან, ეკლესიასთან. ასე რომ, დავას აზრი არა აქვს. რაც მოგვსვლია დავითაო - ყველა ჩვენი თავითაო. მათი ძალა კი ჩვენს სისუსტეშია. დავასუსტოთ, შეგვიძლია. გავაქროთ? - არა მგონია...“ - წერს დავითი ქართველიშვილი.