საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი ომარ ნიშნიანიძე საქართველოს ექს­პრემიერ ირაკლი ღარიბაშვილთან „ქართული ოცნების" მხრიდან პოლიტიკაში დაბრუნების შესახებ მოლაპარაკებას, არ გამორიცხავს. როგორც ნიშნიანიძემ „რეპორტიორს" განუცხადა, ირაკლი ღარიბაშვილის პოლიტიკაში აქტიურად ჩართვა როგორც პარტიისთვის, ისე ქვეყნისთვის სასარგებლო იქნება.

ამ და სხვა მნიშვნელოვან საკითზებზე ომარ ნიშნიანიძე „რეპორტიორს" ესაუბრა.

- ბატონო ომარ, ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ექს-პრემიერ ირაკლი ღარიბაშვილთან „ქართული ოცნება" მოლაპარაკებებს გამართავს. რას შეიძლება შეეხოს ეს მოლაპარაკება და უნდა ველოდოთ თუ არა, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი პოლიტიკაში დაბრუნდება?

- ვფიქრობ, რომ ირაკლი ღარიბაშვილთან მოლაპარაკებები იქნება. ჯერჯერობით არ ადასტურებს არავინ, რომ მოლაპარაკება მიმდინარეობს. მაგრამ, ვფიქრობ და ვისურვებდი, რომ მომავალში იყოს მოლაპარაკება. ჩვენთვის ძალიან სასიამოვნო, კარგი და სასარგებლო იქნებოდა, თუ ბატონი ირაკლი დაბრუნდება აქტიურად პოლიტიკაში. ის ახლაც ჩვენთან არის, არსად წასულა. მაგრამ, თუ აქტიურად შემოვა ისევ პოლიტიკაში, იქნება ძალიან კარგი და სასარგებლო როგორც ჩვენთვის,ისე ქვეყნისათვის.

- თამაზ მეჭიაური აცხადებს, რომ იმ მაღალჩინოსნებმა, ვისზეც კომპრომატები არსებობს, თანამდებობები უნდა დატოვონ. რას ფიქრობთ ამ განცხადებაზე და რა გახდა ამის თქმის საფუძველი? ხომ არ შეიძლება მეჭიაურს რაიმე ინფორმაცია ჰქონდეს?

- არ ვარ დარწმუნებული, რომ ვინმეს ასეთი რამ უნახავს, ან ინფორმაცია აქვს და ამიტომ აკეთებს ასეთ განცხადებებს. ასეთი განცდა არ მაქვს. გამაოგნებელი ვერაფერი დავინახე ბატონი თამაზის განცხადებაში. ის ამბობს, რომ თუკი არსებობს ასეთი მასალა, მაშინ უნდა დატოვონ თანამდებობები. მაგალითად მე, არ მგონია, რომ ასეთი მასალები არსებობდეს, ღმერთმა დაგვიფაროს. მაგრამ, თუ არის, ბუნებრივია, არ იქნება სასიამოვნო ეს ფაქტი და თუკი აღმასრულებელი ხელისუფლების მოხელეთა შორის არის ვინმე ასეთი, ბუნებრივია, ეს ჩვენ, ჩვენს პოლიტიკას, ჩვენს სახელმწიფოებრიობას აზარალებს. ალბათ ასეთმა ადამიანებმა უნდა დატოვონ თანამდებობები.

ჩვენ დასავლეთშიც ვიცით ასეთი მაგალითები. აქ ოჯახის სიწმინდეზეა ლაპარაკი. როდესაც დასავლეთში რომელიმე მაღალი თანამდებობის პირი რაიმე მსგავსშია შემჩნეული, რა თქმა უნდა, მას პასუხს სთხოვენ.

- სიტყვა „შემჩნეული" ახსენეთ. პირადი ცხოვრება რაიმე შემჩნეულობას ნიშნავს?

- რა თქმა უნდა, არავის აქვს უფლება, ვინმეს პირად ცხოვრებაში ჩაიხედოს. ეს არის საოცრება, რაც ჩვენთან ახლა ხდება. მაგრამ, ეს არის უმძიმესი მემკვიდრეობა, რომელსაც შეიძლება გარკვეულწილად ჩვენც შევუწყვეთ ხელი, რომ თავის დროზე არ დავსაჯეთ ეს ადამიანები საკადრისად. შეიძლება ამან წაქეზების როლიც ითამაშა, მაგრამ ეს არის უმძიმესი მემკვიდრეობა, რომელიც ახალ ხელისუფლებას დახვდა და რომელსაც ჩვენ ახლა ვიწვნევთ. ამიტომ ვამბობ, რომ არავითარ შემთხვევაში, პირად ცხოვრებაში ჩარევის უფლება არავის არ აქვს. პირადი ცხოვრება არის ადამიანების პირადი საქმე. მაგრამ, როდესაც შენ ხარ საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე, როდესაც ამომრჩეველი განდობს სახელმწიფო საიდუმლოებებს, ბუნებრივია, აქ არ უნდა არსებობდეს ისეთი დეტალები, რაც შეიძლება შანტაჟის თემა გახდეს.

- რა შემთხვევაში შეიძლება პირადი ცხოვრება შანტაჟის საკითხი გახდეს?

- ვთქვი წეღან, რომ ჩვენ ვიცავთ ოჯახის სიწმინდეს. თორემ, დანარჩენი მათი საქმეა. რაც უნდათ, ის ქნან. რაც შეიძლება დაცული უნდა იყოს ეს ყველაფერი და ადამიანებმა მეტი დაცულობა უნდა იგრძნონ ამ კუთხით.

- ვფიქრობთ, რომ ახლა ადამიანები ამ მიმართულებით თავს დაცულად გრძნობენ?

- სამწუხაროდ, ჩვენ ვსაუბრობთ მხოლოდ იმაზე, თუ ვინ და რატომ ასაჯაროებს ამ მასალებს. მაგრამ, არ ვსაუბრობთ, ვინ გააკეთა ეს, რატომ გააკეთა. რაც თავის დროზე მოხდა, რომ ძალიან ცუდია, ამაზე არ ვსაუბრობთ და არ ვსჯით მათ. თორემ, რა თქმა უნდა, დასაგმობია, ის რაც დღეს ხდება. ჩვენ ვგმობთ ნებისმიერ გამოვლინებას ამ კუთხით.

- მძიმე მემკვიდრეობაზე საუბრობთ. ხელისუფლების შეცვლის შემდეგაც იყო საუბრები, რომ კვლავ ხდება თვალთვალი. ამაზე საუბრობდნენ თუნდაც ეკა მიშველაძე და ალექსი პეტრიაშვილი.

- თუ რამე აქვთ კონკრეტულად, უნდა დადონ. ორღობეში ხომ არ ვართ, ჭორებზე ხომ არ ვსაუბრობთ. ეს არის მხოლოდ მოარული აზრები, რომ თითქოს გვითვალთვალებენ. თუ ვინმე ვერ ატყობს სხვაობას ძველსა და ახალს შორის, ეს მისი პრობლემაა. უზარმაზარი განსხვავებაა, თორემ იდეალური საზოგადოებისკენ ჩვენ ჯერ კიდევ მივდივართ და ნაბიჯებს ვდგამთ. ჯერ კიდევ არ არის დიდი ნდობა გარკვეული ორგანოების მიმართ და მაინც ეჭვი გვეპარება, ხომ არ გვითვალთვალებენ. ამის განცდა შეიძლება გვქონდეს, თორემ ღმერთმა დაგვიფაროს, ეს ისევ ხდებოდეს. თუმცა, კანონის ფარგლებში ესეც შეიძლება.

- თამაზ მეჭიაურის განცხადებას რომ დავუბრუნდეთ, როგორ ფიქრობთ, უმრავლესობის წევრების მხრიდან მსგავსი ტიპის მოწოდებები ფირების გამავრცელებლებს ხომ არ წააქეზებს, რომ ახალი კადრები კვლავ იხილოს საზოგადოებამ? რადგან კადრების გამავრცელებლებსაც ზუსტად ის მოთხოვნა აქვთ, რაც თამაზ მეჭიაურმა განაცხადა.

- მართალი გითხრათ, არ შემიმჩნევია ამ განცხადებებში ასეთი დამთხვევა, რომ ზედმიწევნით ყოფილიყო გამეორებული. არ მგონია, ასეთი დამთხვევა იყოს. სხვა კონტექსტში ითქვა ეს. რა თქმა უნდა, უფრო დელიკატურად. თუმცა, რა თქმა უნდა, მინიშნება იყო, რომ თუკი ასეთი კადრები არსებობს, სამწუხარო იქნება.

 მე მაინც მგონია, რომ ეს ყველაფერი არის შანტაჟის თემა და არ მგონია, რომ რაიმე გაგრძელება მოჰყვება ამ ყველაფერს. ვფიქრობ, არ უნდა გვქონდეს კადრების გავრცელების მოლოდინი. მაგრამ, არსებობის შემთხვევაში, ამ ადამიანებს, ვისზეც ეს ფირები იარსებებს, თავად უნდა ჰქონდეთ რეაგირება. თორემ, მე ვერავის მოვუწოდებ, რომ წავიდეს. არ მიმაჩნია სწორად, რომ ვიღაცამ ვიღაცას მიუთითოს. 

- რაც შეეხება რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს განცხადებას, როგორც ჩანს, რუსეთი საქართველოსა და NATO-ს ურთიერთობით უკმაყოფილოა. აქვე რამდენიმე დღის წინ კარასინისგანაც მოვისმინეთ გარკვეული მუქარის შემცველი განცხადებები. ფიქრობთ თუ არა, რომ რუსეთის მხრიდან რაიმე საფრთხეს უნდა ველოდოთ და რა შეიძლება იყოს ეს?

- საფრთხისგან დაზღვეული არავინაა, ჩვენ მითუმეტეს. მაგრამ, არ მგონია, რომ კარასინის ნათქვამში რაიმე სერიოზული მუქარა იყოს. ამას გაფრთხილებას უფრო დავარქმევდი, ვიდრე მუქარას. თუმცა, ჩვენ უნდა ვიყოთ ძალიან ფრთხილად და გაფრთხილებაც არ გვჭირდება ამისთვის. ჩვენ ისედაც ფრთხილად ვართ, ძალიან ზომიერად ვმოქმედებთ. ჩვენი პოლიტიკა რუსეთის მიმართ ტრანსფორმირებულია. რუსეთისკენ არ მივდივართ, მაგრამ ურთიერთობას ვაწესრიგებთ. ვაკეთებთ იმას, რასაც წლების განმავლობაში ჩვენი დასავლელი პარტნიორები გვიკიჟინებდნენ. ნელ-ნელა რუსეთთან ვალაგებთ ურთიერთობას და ამავდროულად მივდივართ დასავლეთისკენ.

მაგრამ, აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ მეტი დიპლომატიურობა გვმართებს. მუშტის ქნევას და ლანძღვა-გინებას არასდროს მოუტანია სარგებელი. დელიკატურად უნდა მივყვეთ დასახულ გზას.  

- საუბარი იყო აბაშიძე-კარასინის ფორმატის გაუქმებაზეც. თქვენი დამოკიდებულება როგორია ამ საკითხზე?

- არ მგონია, რომ ამ ფორმატის გაუქმებამ რაიმე სარგებელი მოგვიტანოს. მთავარი ფორმატი ჩვენთვის ჟენევის ფორმატია და საფრთხე არ უნდა დაემუქროს მას. რაც შეეხება აბაშიძე-კარასინის ფორმატს, ეს არის ის საკითხები, რომლებიც ჩვენს მოსახლეობას, მოქალაქეებს ამ წუთისათვის, პრაგმატული თვალსაზრისით, სჭირდება. არ მგონია, რომ ამ ფორმატმა ცუდი როლი შეასრულა. ფორმატს ჯერ თავისი შესაძლებლობები არ ამოუწურავს, ამიტომ, მგონია, რომ უნდა გაგრძელდეს.