- +

პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი კოალიციის დაშლას მიესალმება და ამბობს, რომ ეს ბოლოდროინდელი მოვლენების ერთადერთი ლოგიკური დასასრულია. თუმცა კოალიციაში შემავალი პარტიები წინასაარჩევნოდ არცთუ კარგ დღეში აღმოჩნდებიან, რადგან წარმატების შანსი, ხუხაშვილის აზრით, მხოლოდ პარტია "ქართულ ოცნებას" აქვს. დანარჩენ პარტიებს კი, მისი თქმით, ბარიერის გადალახვაც გაუჭირდებათ.

მიუხედავად ამისა, იგი დარწმუნებულია, რომ მომავალი პარლამენტი მულტიპარტიული იქნება და მასში მინიმუმ 5-6 პარტია მოხვდება. თუ რომელი პარტიები იქნებიან ესენი და რა ბედი ელის კოალიციდან გამოსულ რესპუბლიკურ პარტიას, ამაზე გია ხუხაშვილს "რეზონანსი" ესაუბრა.

გია ხუხაშვილი: ეს ერთადერთი ლოგიკური და სახელმწიფოებრივად სწორი გადაწყვეტილებაა. კოალიცია, როგორც განსაკუთრებით ბოლო პერიოდში გამოჩნდა, საკმაოდ ეკლექტური წარმონაქმნი იყო. შიდა დაპირისპირებები, როგორც მსოფლმხედველობრივ, ისე პიროვნულ დონეზე უკვე ისეთ სახიფათო ზღვარზე იყო მისული, რომ შეიძლებოდა სახელმწიფო ინტერესები დაეზიანებინა.

გარდა ამისა, თუ ჩვენ ევროპისაკენ მივდივართ, ევროპული საარჩევნო სტანდარტი იმაზე მეტყველებს, რომ ყველა პარტია ხალხისგან ლეგიტიმაციას არჩევნებზე იღებს და საარჩევნო პერიოდში კოალიციები საერთო გეგმებსა და მსოფლმხედველობაზე დაფუძვნებით იქმნება. ესაა სწორი და ჯანსაღი საარჩევნო პროცესი.

დრო, როცა ბევრი პარტია ერთი ადამიანის რესურსზე პარაზიტობით ცდილობს ძალაუფლება და თბილი ადგილები შეინარჩუნოს, უნდა დამთავრდეს. უკანა კარიდან ხელისუფლებაში მოსვლა და ყოფნა მაინცადამაინც კეთილსინდისიერი საქციელი არაა. ძალაუფლების ერთადერთი დემოკრატიული წყარო ხალხია და არა გვერდითა რესურსები. ასე რომ, კეთილი ინებონ, ხალხს მიმართონ, მანდატი მათგან მიიღონ და ამის საფუძველზე უკვე უნდათ სახელისუფლებო კოალიციებში გაერთიანდნენ და უნდათ სადმე სხვაგან.

"რეზონანსი": არჩევნებში ცალ-ცალკე გასვლით კოალიციის რომელიმე სუბიექტს გამარჯვების შანსი აქვს?

გ.ხ: პირდაპირ გეტყვით, რომ დიდი შანსი არ აქვთ. მიუხედავად იმისაა, რომ ხელისუფლებაში ყოფნის დროს მათ გარკვეული საარჩევნო ინფრასტრუქტურის ჩამოყალიბების შესაძლებლობა ჰქონდათ, პარტია "ქართული ოცნების" გარდა ყველა სხვა პარტიის ბედი კითხვის ქვეშ დგება.

არა მხოლოდ იმიტომ, რომ მათ თავის დროზე გარკვეული ავტორიტეტი და რეიტინგი არ ჰქონდათ, არამედ იმიტომ, რომ მათ ფორმა დაკარგეს და დაავიწყდათ, რომ ძალაუფლების წყარო ხალხია. ახლა ფორმის აღდგენა მოუწევთ. მოკლედ, უყველა მათგანის სამომავლო ბედი სათუოა.

"რ": მათ შორის "რესპუბლიკელებისაც"?

გ.ხ: დიახ, მათ შორის "რესპუბლიკელებისაც".

"რ": ბარიერის გადალახვა გაუჭირდებათ?

გ.ხ: ესეც კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება. ისინი ქართული პოლიტიკის ღამურებად მოგვევლინნენ, რომლებიც არც მიწისები არიან და აღარც ცისები. "რესპუბლიკელები", ერთი მხრივ, იძულებულები არიან ოპოზიციურ ნიშაში გადაინაცვლონ და მეორე მხრივ, სავარძლები არ ეთმობათ.

შესაბამისად, გაუგებარია, როგორ მოახერხებენ საარჩევნო კამპანიის წარმოებას, თუკი ჯიუტად ამტკიცებენ, რომ სამთავრობო ადგილებიც უნდათ და საპარლამენტო თანამდებობებიც. როგორ შეათავსებენ ამ ყველაფერს, გაუგებარია.

"რ": იქნება თუ არა მომდევნო პარლამენტი უფრო მრავალპარტიული და მთელი პოლიტიკური სპექტრის გათვალისწინებით, რომელ პარტიებს აქვთ მასში მოხვედრის შანსი?

გ.ხ: ამის პოტენციალი აქვს პარტია "ქართულ ოცნებას", "ნაციონალურ მოძრაობას", "თავისუფალ დემოკრატებს", "პატრიოტთა ალიანსს", ბურჯანაძის "გაერთიანებულ დემოკრატებს". გარკვეული შანსი აქვს პაატა ბურჭულაძესაც თუ მან პოლიტიკაში ინტეგრაცია გადაწყვიტა, "გირჩიც" შესაძლებელია. ლეიბორისტულმა პარტიამ ქართულ პოლიტიკაში თავისი დაკარგული პოზიციები აღიდგინა. კოალიციიდან ვინ მოახერხებს, ეს ჯერ არ ვიცით.

ასე რომ, პარლამენტში მინიმუმ 5-6 სუბიექტი გვეყოლება და მულტიპარტიულ პარლამენტს მივიღებთ. ეს, ჩემი აზრით, ქვეყნისათვის დადებითი მოვლენა იქნება. მომავალი არჩევნების უნიკალურობა სწორედ იმაში გამოიხატება, რომ ამ ორპოლუსიანი მანკიერი საარჩევნო პროცესიდან გამოვდივართ და გვეძლევა შესაძლებლობა, რომ მულტიპარტიული პარლამენტი გვყავდეს.

"რ": საკითხების გატანა რამდენად იქნება ასეთ პირობებში შესაძლებელი?

გ.ხ: პოლიტიკოსებმა თანაარსებობა უნდა ისწავლონ. ამის გაკეთება მოუწევთ. სხვა გზა არ ექნებათ.

"რ": მეჭიაურმა განაცხადა, რომ "რესპუბლიკელებმა" სახელისუფლო რესურსი კარგად გამოიყენეს და არჩევნებზე ბარიერსაც გადალახავენ...

გ.ხ: ვფიქრობ, მეჭიაური აჭარბებს. შეიძლება ამას შეგნებულადაც აკეთებდეს და ირონიით ამბობდეს. არ მგონია, მეჭიაური ნამდვილად ფიქრობდეს, რომ რესპუბლიკური პარტია ბარიერს ასე იოლად გადალახავს, რა რესურსიც უნდა გამოიყენონ.

"რ": ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენების საშიშროება რეალურად არსებობს?

გ.ხ: რანაირად უნდა გამოიყენონ? ადმინისტრაციული რესურსი რამდენიმე სუბიექტზე არ იყოფა, იგი ყოველთვის ხელისუფლების ხელშია. საარჩევნო პერიოდისათვის კი რესპუბლიკური პარტია ხელისუფლებაში აღარ იქნება. რამდენიც უნდა ილაპარაკონ, ლოგიკა ასეთ კონფიგურაციას არ უშვებს.

"რ": ანუ, ფიქრობთ, რომ არჩევნებამდე "რესპუბლიკელები" აღარც მინისტრები იქნებიან და აღარც მინისტრის მოადგილეები?

გ.ხ: არ მგონია, მინისტრების პორტფელები არჩევნებამდე შეინარჩუნონ. ეს აბსურდია. როგორ უნდა აწარმოონ საარჩევნო კამპანია? თუ მათ ხელისუფლებისადმი განაწყენებულ ელექტორატზე გასვლა უნდათ, მაშინ ხელისუფლება რაღაცა ფორმით უნდა გააკრიტიკონ და როგორ წარმოუდგენიათ ეს? დავით უსუფაშვილმა თავისი მეუღლე თინა ხიდაშელი უნდა აკრიტიკოს, რომელიც მინისტრი იქნება? ეს ყველაფერი უკვე მარტო პოლიტიკურ არამედ ოჯახურ განზომილებას იძენს.

ამიტომაც, ვფიქრობ, რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ დროებითი რიტორიკაა და ახლო პერიოდში, უახლოეს 2-3 თვეში სამთავრობო პორტფელების დატოვება მათ ყველა შემთხვევაში მოუწევთ. შესაძლოა, უფრო მალეც.

"რ": ელით თუ არა ქუჩის აქციებს?

გ.ხ: ასეთი რისკი, რა თქმა უნდა, არის. შეიძლება პოსტსააარჩევნო კრიზისი მივიღოთ. რისკი განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში იზრდება, თუკი ჩვენ დაბალი ლეგიტიმაციის ხელისუფლება გვეყოლება. იმას ვგულისხმობ, რომ დაბალი აქტივობის პირობებში საზოგადოებას გაუჩნდება განცდა, რომ მას არ აურჩევია ხელისუფლება, რომელსაც არჩევნებში ყველაზე უკეთესი შედეგი ექნება.

უკმაყოფილო პოლიტიკური ელიტა კი ამით ისარგებლებს. ამის ალბათობა ნამდვილად არსებობს და ერთადერთი წამალი არჩევნებში ხალხის მაღალი აქტივობვაა. მაღალი აქტივობის პირობებში საარჩევნო კრიზისი გამორიცხულია. პრინციპში, ხელისუფლება დღეს ამაზე უკვე უნდა ზრუნავდეს.