კემბრიჯის უნივერსიტეტის პროფესორმა თავის სტუდენტებს ჰკითხა:

- რატომ ხდება, რომ ადამიანები როცა კამათობენ, ერთმანეთს უყვირიან?

- იმიტომ, რომ ისინი სიმშვიდეს კარგავენ, - თქვა ერთმა.

-მაგრამ, რატომაა ყვირილი საჭირო, როცა ის ადამიანი, რომელსაც ეკამათები, დგას შენთან ახლოს? - იკითხა პროფესორმა, - არ შეიძლება, რომ ხმადაბლა ვისაუბროთ, რა საჭიროა ყვირილი?

სტუდენტებმა პროფესორს მრავალი პასუხი შესთავაზეს, მაგრამ მას არცერთი არ მოეწონა, ამიტომ პროფესორმა ბოლოს ახსნა დაიწყო.

- როდესაც ადამიანები ერთმანეთით უკმაყოფილები არიან და ჩხუბობენ, მათი გულები შორდება ერთმანეთს. ეს მანძილი რომ დაიფაროს, ისინი იწყებენ ყვირილს. რაც უფრო ყვირიან, მით მეტად ბრაზდებიან და შორდებიან ერთმანეთს.

- რა ხდება მაშინ, როცა ერთმანეთი უყვარდებათ? ისინი არ ყვირიან, პირიქით ხმადაბლა საუბრობენ, იმიტომ რომ მათი გულები ერთმანეთთან ახლოსაა, რაც უფრო მეტად უყვარდებათ, რა ხდება ამ დროს? ისინი აღარც კი ლაპარაკობენ, უბრალოდ ჩურჩულებენ, ბოლოს კი ჩურჩულიც ზედმეტი ხდება, ისინი უბრალოდ უყურებენ ერთმანეთს და უთქმელად ესმით ერთმანეთის, ასეთი რამ მაშინ ხდება, როცა გვერდით მოსიყვარულე ადამიანი გყავთ.

ასე რომ, როცა კამათობთ, არ მისცეთ თქვენს გულებს დაშორების უფლება, არ თქვათ ისეთი რამ, რაც ხელს შეუწყობს ერთმანეთთან მანძილის გაზრდას, გაუფრთხილდით ერთმანეთს, იმიტომ რომ შეიძლება დადგეს ისეთი დღე, რომ მანძილი თქვენს შორის ისე გაიზარდოს, უკან დასაბრუნებელი გზა ვეღრ მოძებნოთ...