ავტორი დინა მირცხულავა
მე ვარ რასისტი... ვარ და მორჩა ! იმიტომ რომ ის ზანგი, ხაზს ვუსვამ ზ ა ნ გ ი ... ჩამოვიდა ჩემს ქვეყანაში, წყალი დალია, პური ჭამა და კიდევ აქეთ მელაპარაკება სიძულვილის ენით და თითს მტაკებს თვალებში, რომ თურმე სიმართლე მწარეა...თურმე ქალაქის მერიამ რომ ითამაშა ფეხბურთი ეგრე არ არის მოგვარება, სად არის "შინაგანი" და "ქანონიო"...
ჰოდა, მართლა სად არის შინაგანი და კანონი კი არადა, საზოგადოება ?!
არ გამიკვირდება, ხვალ და ზეგ რომელიმე გადაცემის წამყვანად რომ ვიხილო ან რომელიმე "ასოს" დამფუძნებლად...
მეზობელი იქამდე მიყვარს, ვიდრე ჩემს ეზოში არ გადმოწევს ღობეს...
სტუმარი იქამდე მიყვარს, ვიდრე ჩემი საწოლიდან არ გადმომაგდებს და თვითონ არ გაიშხლართება...
ნიგერიელსაც იქამდე ვუმასპინძლებ, ვიდრე ჩემს ქვეყანაში კუთხურობაზე, სამშობლოს ერთადერთობაზე, ვაჟაზე და ორბელიანზე "კბილთა ღრჭენით" არ დამიწყებს ტლიკინს...
ამ ყველაფრის იქეთ - მე რასისტი ვარ !
ოე, უბან, შენნაირები მოგვინელებია ქართველებს?!
არ მოგწონს ეს ქვეყანა ?!
მიბრძანდი შენს უბანში და იქაურ ზანგებს მოუყევი საბას და ვაჟას "საქმენი საგმირონი!"