„რუსთავი 2“-ის საქმეზე ორი წელია, სტრასბურგის სასამართლოს მიერ ე.წ. შეჩერების გადაწყვეტილება, დროებითი ღონისძიება იქნა მიღებული, რომელიც დღესაც ძალაშია“, – ამის შესახებ „რუსთავი 2“-ის საკითხზე კომენტირებისას იუსტიციის მინისტრმა თეა წულუკიანმა განაცხადა.

მისი თქმით, შესაბამისად, საჯარო დაწესებულება აღმასრულებელი ხელისუფების ფარგლებში, ვერანაირ ნაბიჯს ვერ გადადგამს, სანამ შეჩერების გადაწყვეტილება ძალაშია.

„ვფიქრობ, რაც არ უნდა უკმაყოფილო იყოს „რუსთავი 2“-ის, როგორც კომპანიის ერთ-ერთი მესაკუთრე ნინო ნიჟარაძე სხვა მესაკუთრეებით, ან არ მოსწონდეს მას და სამართლებრივი პრეტენზიები და არგუმენტები ჰქონდეს მისივე კუთვნილი კომპანიის ხელმძღვანელობასთან, მთავარია, ყველას კარგად გვახსოვდეს და გვესმოდეს, რომ ორი წელია, სტრასბურგის სასამართლოს მიერ ე.წ. შეჩერების გადაწყვეტილება, ანუ დროებითი ღონისძიება იქნა მიღებული. ეს გადაწყვეტილება დღესაც ძალაშია. ვერავითარი ტრანზაქცია, იქნება ეს საჯარო რეესტრი, იუსტიციის სამინისტროს რომელიმე სხვა სსიპ-ი ან რომელიმე სხვა საჯარო დაწესებულება აღმასრულებელი ხელისუფლების ფარგლებში, ვერანაირ ნაბიჯს ვერ გადადგამს, სანამ შეჩერების ეს გადაწყვეტილება ძალაშია, სანამ სტრასბურგის სასამართლო არ გამოიტანს თავის გადაწყვეტილებას“, - განაცხადა თეა წულუკიანმა.

მისივე თქმით, აქედან გამომდინარე, აღნიშნულ საქმეზე სახელმწიფოს მხრიდან არანაირი სიახლე არ არის.

„შესაბამისად ჩვენი, სახელმწიფოს მხრიდან არანაირი სიახლე ამ საქმეზე და „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით არ არის. ვფიქრობ, არც ის სამართლებრივი არგუმენტები არის ამ შემთხვევაში ჩვენთვის საინტერესო, რომელიც მე არ ვიცი“, - განაცხადა თეა წულუკიანმა.

6 მაისს ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გენერალურმა დირექტორმა ბრიფინგი გამართა, სადაც განაცხადა, რომ ტელეკომპანიის 9 პროცენტიანი წილის მფლობელი ნინო ნიჟარაძე მასა და ტელეკომპანიის სხვა მეწილეებს უჩივის და მათგან ითხოვს ჯამში დაახლოებით 26 მილიონ ლარს. ნიკა გვარამიას თქმით, ნინო ნიჟარაძე არის „რუსთავი 2“-ის ყოფილი დირექტორის, აწ განსვენებული გოგი გეგეშიძის მეუღლე. გვარამია აცხადებს, რომ გეგეშიძეს დაგროვილი ჰქონდა საბიუჯეტო დავალიანება და ეს დავალიანება არ გაუსტუმრებია, მიუხედავად იმისა, რომ გეგეშიძის დირექტორობის პერიოდში არხზე შესავალი მეტი იყო, ვიდრე არხიდან გასავალი.